در صفحه ی شطرنج به خود شاه ندیدم

از دیدن آن رخ که ز من برد بریدم

بی سر شده سرباز سپاهان اما

این مهره ی آخر شده را خوب کشیدم

این قصه همان رنگ سفید است و سیاهی

من قلعه به اندازه ی یک مشت خریدم

در صفحه وزیرت به همه باخت ولی من

با خنده ی اسبت به دلم زهر چشیدم

هر مهره در این صفحه شطرنج اسیر است

فریاد از آن فیل که می تاخت شنیدم

تا حکم، به این بازی من مات بریدند